|
Józef Rapacki(1871-1929)
Żebraczka(1926, z teki "Z dawnej i niedawnej Warszawy") sygn.na kam.l.d.monogramem wiązanym JR
litografia, 41x26 cm
Józef Rapacki (ur.1887, Warszawa, zm.1929, Olszanka)
W 1885 r. rozpoczął naukę w klasie rysunkowej W. Gersona w Warszawie. W 1887 r. rozpoczął studia malarskie w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem m. in. I. Jabłońskiego, F. Cynka, F. Szynalewskiego, jednak w 1888 r. powrócił do Warszawy, gdzie po raz drugi podjął naukę u W. Gersona.
Uczestniczył w co najmniej 15 wystawach. Pierwsze wystawy miały miejsce w Salonie A. Krzywulta, a także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Wystawiał również w Towarzystwie Sztuk Pięknych w Krakowie, w Berlinie, we Lwowie czy w Paryżu.
Należał do grupy PRO ARTE. Był wielokrotnie nagradzany, m. in. Dyplom honorowy za całą działalność artystyczną w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1927).
W swojej twórczości zajmował się malarstwem, grafiką oraz ilustracjami, znany głównie z sentymentalnych pejzaży mazowieckich.
Dzieła jego autorstwa znajdują się m. in. w Muzeum Mazowsza Zachodniego w Żyrardowie, Muzeum Narodowym w Warszawie, czy w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Wybrane wystawy:
Kielce (1925), Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych (1926), Lato w Polsce, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych (1924), Warszawa. Wystawa prac Józefa Rapackiego, Księgarnia Gebethnera i Wolffa, Warszawa (1919), Wystawa prac Józefa Rapackiego, Salon Feliksa Rychlinga, Warszawa (1918).
|
